Ég er mættur!

Jæja... það kom að því að ég fékk mér bloggsíðu. Það hefur oft hvarflað að mér að fá mér eina slíka en ég hef aldrei látið verða að því. Yfirleitt kemur upp sú þörf er maður verður vitni að einhverju sem er svo hrópandi ósanngjarnt að maður bara verður að létta á sér til að brjálast ekki í sálinni.

Einhverra hluta vegna virðist það verða æ algengara að maður þurfi að fá útrás fyrir slíka hluti enda virðist heimurinn verða á verri staður til að búa í. Það er varla að maður opni dagblað eða vefinn að maður les fréttir um hræðileg mál, misnotkun, barsmíðar, nauðganir... morð.

Ég skil engan veginn hvernig það kemur til að heimurinn hafi breyst svo mikið á stuttum tíma. Kannski var þetta allt til en ekki eins mikið í fjölmiðlum og þá umræðunni.

Hitt er svo annað mál að maður er manns gaman að stundum er gaman að lesa hvað fólk er almennt að velta fyrir sér. Á stundum lærir maður nýja hluti, heyrir jafnvel heitar fréttir eða les gremju þeirra sem finna sig knúna að tjá sig um málefni líðandi stundar. Ég ætla að verða einn af þeim.